بررسی آسیب پذیری لرزه ای دودکشهای نیروگاهی، مطالعه موردی: دودکش نیروگاه توس مشهد

بررسی عملکرد لرزه ای سازه های موجود، یکی از مسائل مطرح در زمینه مهندسی زلزله، به ویژه در کشور ماست. برخی از سازه های با اهمیت زیاد، دارای قدمت قابل ملاحظه ای بوده و در نتیجه ممکن است از نظر لرزه ای دارای مقاومت و یا شکل پذیری مورد نیاز در مقابل زلزله های مورد انتظار نباشند. این گونه سازه های باید به منظور تحمل بارهای لرزه ای محتمل، مورد بررسی قرار گیرند. بدین منظور ابتدا مدل سازه ای تهیه شده و سپس بر مبنای مطالعات لرزه خیزی ویا پیشنهادهای آیین نامه ای، مقدار مناسبی برای پارامترهای طراحی یا کنترلی (نظیر شتاب ) انتخاب می شود. گام بعد تعریف شاخصهایی به منظور کمی کردن خرابیهای سازه ای است. سپس تحلیل دینامیکی غیر خطی انجام گرفته و شاخصهای خرابی تعیین می شوند. اغلب این شاخصها بر پایه محاسبه تغییر مکان بیشینه هنگام زلزله، ظرفیت تغییر مکان (حاصل از تحلیل بار جانبی افزاینده) و انرژی تلف شده در چرخه های ناشی از حرکت تناوبی سازه است. در مقاله حاضر، سازه دودکش نیروگاهی (واقع در مشهد) برای چندین سطح تراز شتاب (pga) و از جمله سطوح مربوط به دوره های بازگشت 75، 500، 1000 و 2500 ساله مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. ارتفاع دود کش برابر 100 متر و قطر خارجی آن 10 متر است. در تحلیل دینامیکی غیرخطی از چندین رکورد زلزله استفاده شده است. شاخص خرابی پارک ـ انگ که در نرم افزار idarc ملحوظ شده و یک مدل مناسب برای سازه های بتنی است، مورد استفاده قرار گرفته است. روند ارائه شده بر مبنای استفاده از المانهای تیر ستون برای تحلیل دینامیکی غیر خطی و تحلیل خرابی منجر به نتایج گسترده ای در خصوص شناخت رفتار واقعی سازه بر اساس یک تحلیل منطقی است.